Centrum prasowe administracji Duszanbe twierdzi, że burmistrz Duszanbe, Rustam Emomali, nakazał przeznaczenie środków z budżetu miasta na jednorazową pomoc finansową dla weteranów Wielkiej Wojny Ojczyźnianej 1941-1945.
Otrzymają ją również pracownicy frontowi, weterani Związku Radziecko-Afgańskiego oraz likwidatorzy z Czarnobyla (personel cywilny i wojskowy powołany do likwidacji skutków katastrofy nuklearnej w Czarnobylu z 1986 r.) mieszkający w Duszanbe z okazji 78 rocznicy zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945.
Według danych Rady Weteranów Wojny i Pracy Republiki Tadżykistanu szacuje się, że w Tadżykistanie żyje tylko 37 weteranów, podczas gdy w ubiegłym roku było ich 59. Szef Rady Weteranów Wojny i Pracy Republiki Tadżykistanu Rahmat Qudratov mówi, że w 2021 roku w kraju żyło jeszcze 98 weteranów, a 168 świętowało Dzień Zwycięstwa w Tadżykistanie w 2020 roku. „W ciągu ostatnich trzech lat w Tadżykistanie zmarło 131 weteranów wojennych” – powiedział Qudratow.
Z tych 37 weteranów, którzy wciąż żyją w Tadżykistanie, najstarszym jest podobno Rashid Karimov z wioski Shohamabri w dystrykcie Hisor. 9 maja 2023 roku kończy 111 lat. Urodził się 9 maja 1912 roku w Hisor Bekigari, emiracie Buchary. Poszedł na wojnę w 1942 roku i zakończył ją w Czechosłowacji 9 maja 1945 roku. Rashid Karimov ma ponad 30 odznaczeń bojowych. Najmłodszy weteran wojenny mieszkający w Tadżykistanie ma 96 lat.
Najwięcej weteranów wojennych mieszka w prowincji Khatlon – jest to 14 osób, w prowincji Sughd – jedenastu weteranów wojennych, a w Duszanbe i okręgach podległych centrum (RRP) – po sześciu. W Wielkiej Wojnie podobno wzięło udział ponad 300 000 mieszkańców Tadżykistanu, a 92 000 z nich zginęło w bitwie. Tytuł Bohatera Związku Radzieckiego otrzymało 65 mieszkańców Tadżykistanu. Poza tym 15 innych mieszkańców Tadżykistanu było Pełnomocnikami Orderu Chwały.